Elisa

Toch was Juliette ogenblikkelijk uit zijn gedachten
verdwenen, toen de bel ging, en wie kwam daar binnen ...
Elisa. Ivan stamelde: eh ... ga je vanavond ook mee uit?
We wilden naar de Spot. Misschien eerst nog even naar
de Opera, suggereerde Pavel. Even wat flipperen op die
nieuwe Dolly Parton kast.



Dan zet ik eerst nog even de Fall op, zei Tatjana.
Wat tegengas voor voor die muziek in de Spot en
de Opera ... a new face in hell ... een vloeitje
over een kammetje en met een emmer over je hoofd
zingen in de badkamer. Moeten we onderhand niet
eens gaan? Aljosja werd ongeduldig. Maar Tatjana
moest eerst nog wat kleur opbrengen rond haar ogen
en ... Zoek dan nog maar een ander tv-programma,
dat duurt zo nog eeuwen. En nog een andere jurk
aantrekken. Alice in her partydress ... Ja met
petticoat en netkousen en zo ... Moeten we de
kamer uit? Nee, dat deed ze wel even in de badkamer.
The people I like live in kitchens and halls ...

de Opera, de Spot, de Plak, de Mark

Een aflevering van Hill Street Blues later konden
ze dan echt weg. Met de fiets? Hebben we genoeg
fietsen? Waar gaan we nou heen? Elisa wilde naar
de Plak. Die homotent? Welnee, TeHaTextent.
De homo's gaan al lang weer naar het Bakkertje.
Elisa wilde dansen. In de kelder van de Plak ...
draaien ze vast Donna Summer.



Ze hebben nu ook een filiaal in de U-straat in A.
Daar was ik laatst met Maroesjka Ostapskaja. Elisa
had vroeger bij hen gewoond, maar was inmiddels
naar A. verhuisd. Uiteindelijk waren ze zowel naar
de Opera, de Spot als de Plak geweest. Marfa waren
ze onderweg kwijt geraakt en natuurlijk ging iedereen
nog naar de Mark. Behalve Pavel en Aljosja dan. Die
vonden het wel mooi geweest. Bovendien ... de Mark ...
dan moest je wel heel erge dorst hebben. Grote kans
dat Tatjana zou aanpappen met Igor en zijn maatje
Nikolka. Verder Hongaren, Polen en die lui uit
het district N. Met hun geld en wapens zwaaiend.
Misschien was het nog wat vroeg om naar huis te
gaan, maar tja ... Thuis troffen ze in de keuken
nog Pelageja Antonova en Nina Semjonova die
Yahtzee speelden: een soort poker met dobbelstenen.



Even die fles wijn mee opmaken. Toen Pavel naar
zijn kamer was, nog een flesje opengetrokken.
Nina wilde nog naar de Mark, maar Pelageja zei:
ach kom voor dat uurtje. We wachten hier om te
kijken wie ze nu weer op sleeptouw hebben genomen.
Ze luisterden wat naar een lokaal radiostation met
voornamelijk countrymuziek. Het was gaan sneeuwen.
De sneeuw bleef goed liggen op de diep bevroren
ondergrond. Tegen vijf uur ging Aljosja naar zijn
tuinhuisje. Tatjana kende de barman en dan konden
ze gewoon doorgaan achter gesloten deuren.

Sleetje rijden

Ja, die jongens hadden 't maar wat mooi met al die
meisjes om hen heen, zul je zeggen. Maar Aljosja
keek wel een beetje uit. Zijn vriendin was er nu
al voor de derde keer met een ander vandoor. En
drie keer was zo'n beetje scheepsrecht, vond hij.
Heel vroeg in de ochtend wakker geworden toen
Tatjana en consorten lallend thuis kwamen. Tegen
de middag zat Pavel in de keuken met sterke koffie
en sinaasappelsap zijn dorst te lessen. En toen hij
Pluisje zag, haalde hij een blik voer uit de koelkast.



Zo, jij mag er vandaag zeker niet in ... grijnsde hij.
Om een lang verhaal kort te maken: Tatjana had haar
Igor weer eens voor een paar dagen en Elisa bleef
voorlopig bij Ivan logeren. In de kelderwerkplaats
hoorde je Aljosja te keer gaan met zijn voorhamer.
Na een vreselijke ruzie hadden Marfa en Fjodor het
weer uitbundig goedgemaakt. En Pavel, die Engels
studeerde, kon maar niet tot een onderwerp besluiten
voor zijn werkstuk. The pro's en cons of hitchhiking ...
dan maar? Er was in de dagen daarna nog veel meer
sneeuw gevallen. Ivan, Elisa, Tatjana en Fjodor gingen
sleetje rijden in de nabij gelegen heuvels..



Dat maakte dorstig. Gelukkig kwamen ze, naar boven
geklauterd, net bij hotel Val Monte uit. Tijd voor koffie
en warme chocolademelk. In de lounge met gemakkelijke
stoelen. Iemand kwam nog de open haard aanmaken. Dan
nog een fikse bel cognac. Tijd om Elisa eens te ondervragen
over Pelageja's verdwenen haardroger. Ze had al eerder
kleptomane trekken vertoond. Ze wist van niks. Maar
Ivan vond de föhn later terug in zijn kast, verpakt in
cadeaupapier. Ook had ze, de volgens haar behekste tafel
van Ivan, helemaal met knoflook ingesmeerd. Ze zei dat
het allemaal met de piramiden in Egypte te maken had.
Een paar dagen later had Aljosja een gedeeltelijk zwart
plafond gekregen, maar ze was niet erg ver gekomen met
een tube olieverf. Met Tatjana's bontmantel, die ze nu echt
wel nodig had met dit weer, was ook Elisa zelf verdwenen.
Ivan ongerust, Tatjana pislink, de rest opgelucht.

Angelique

Angelique en Philippe du Plessis-Bellière

Een middag ongeveer twee weken later. Tatjana was
niet thuis. Op haar kamer waren: Marfa, Aljosja, Pavel
en Ivan. Marfa lag op het matras in een Angelique-
omnibus te lezen. Ivan was op papier een nieuwe
kamerinrichting aan het ontwerpen. Pavel was dronken.
Hij was met zijn team zaalvoetbalkampioen geworden.
Hij had nog wat gezongen ... kampioen ... kampioenen
... kampioentje ... nog een plant uit de pot gerukt ...
en was toen in slaap gevallen. Waarom zaten zij daar?
Ze wachtten tot Tatjana terug kwam uit T. want
Tatjana's jas was terug gevonden. Een telefoontje
van de politie uit het garnizoensstadje T.: Tatjana
Petrowitsj Golowjow? Ja ...? Er bevindt zich een
bontmantel op ons bureau, die we hebben kunnen
traceren middels een bibliotheekabonnement in een
van de zakken, zodoende ... Ondanks haar aversie tegen
treinreizen ... weet je, bijvoorbeeld dat overstappen
en zo ... was ze toch met de trein naar T. gereisd.
Niet dat je van P. naar T. moest overstappen ... maar
toch. Ivan probeerde de plant opnieuw in de pot te
zetten en Aljosja ging wat met de kruimelzuiger over
de rieten tegelmat. Tamelijk vergeefs. Marfa verzuchtte:
Philippe is dood ... zuchtte nogmaals, en las toen weer
verder. Onder de deur door rook je de preilucht van de
erwtensoep en alvast aten ze wat leverworst bij het bier.

De bontjas.

Om ongeveer half zes was Tatjana er weer.
Met haar bontmantel in een grote plastic tas.
Aljosja stond op, want het was toch haar voorrecht
om op haar eigen kamer in een gemakkelijke stoel
te gaan zitten, en nam plaats naast Marfa. Op haar
gemak schonk Tatjana eerst nog een glaasje wijn in...
ging uitgebreid door haar elpee-collectie...
en zette uiteindelijk Tim Hardin op...



Duidelijk rekte ze het nog wat om haar verhaal
te vertellen. Dan haalde ze haar jas uit de
plastic tas... borstelde hem wat af... waarbij
een boel zand op het queen Anne tafeltje viel.
Grafzand... zo begon haar verhaal. Na een hoop
vragen hadden ze in T. haar de jas overhandigd.
Nee, ze had geen idee gehad gehad hoe de jas in
het versgedolven openstaand graf was terecht
gekomen, laat staan hoe Elisa in T. was beland.
Even was ze bang geweest dat ze haar nog mee naar
het kerkhof zouden voeren, maar nee... dat was het.
Handtekening nog en 't beste maar... Tatjana gooide
de jas naast Marfa en Aljosja op het matras. Dat was
het signaal voor Pluisje om wat te gaan rampetampen
op de bontjas. Een vers gedolven graf?... vers gedolven?...
met dit weer? De parttime kraaien Ivan en Pavel wisten
dat zo gauw de vorst zijn intrede leek te gaan doen,
de delvers genoeg graven in voren dolven.